Aşağıda maddeler halinde verilen bu sözleşme ile biyolojik ve tıbbi uygulamalrda insan haklarına uyulmasının temel şartları belirtilmektedir. İlgililere faydalı olmasını umuyorum

Bu Sözleşme, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından, “Biyoloji ve Tıbbın Uygulanması Bakımından İnsan Hakları ve İnsan Haysiyetinin Korunması Sözleşmesi: İnsan Hakları ve Biyotıp Sözleşmesinin Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun” adıyla ve 5013 Kanun numarası ve 03.12.2003 tarihinde kabul edilmiştir. Bu sözleşme, 20 Nisan 2004 tarih ve 25439 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

Giriş
Bu Sözleşmeyi imzalayan Avrupa Konseyi üyesi Devletler, diğer Devletler ve Avrupa Topluluğu,
Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 10 Aralık 1948 tarihinde ilan edilen İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’ni;

4 Kasım 1950 tarihli İnsan Hakları ve Temel Hürriyetlerin Korunması Sözleşmesi’ni;
18 Ekim 1961 tarihli Avrupa Sosyal Şartı'nı; 16 Aralık 1966 tarihli Uluslararası Medenî ve Siyasî Haklar Sözleşmesi ile Uluslararası Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Sözleşmesi’ni;
28 Ocak 1981 tarihli Kişisel Verilerin Otomatik İşlenmesinde Bireylerin Korunması Sözleşmesi’ni; Keza, 20 Kasım 1989 tarihli Çocuk Hakları Sözleşmesi’ni; göz önünde bulundurarak;
Avrupa Konseyi'nin amacının, üyeleri arasında daha fazla birlik ve beraberliğe ulaşılması olduğunu ve bu amaca ulaşmada kullanılacak yöntemlerden birinin, insan hakları ve temel hürriyetlerin idamesi ve daha çok hayata geçirilmesi olduğunu dikkate alarak;
Biyoloji ve tıp alanında hızla artan gelişmelerin bilinciyle; İnsana, hem birey, hem de insan türünün bir üyesi olarak saygı gösterilmesi ihtiyacına inanarak ve insan haysiyetini güvence altına almanın önemini kabul ederek;
Biyoloji ve tıbbın suistimalinin, insan haysiyetini tehlikeye sokacak eylemlere yol açacağının bilinciyle;

Biyoloji ve tıptaki ilerlemelerin, şimdiki ve gelecek nesillerin yararı için kullanılması gerektiği fikrini onaylayarak;

Biyoloji ve tıbbın yararlarından tüm insanlığın faydalanabilmesi için uluslararası işbirliğine ihtiyaç duyulduğunu vurgulayarak;

Biyoloji ve tıbbın uygulanmasında ortaya çıkan sorular ve bunlara verilecek cevaplar üzerinde kamuoyu tartışması açılmasının önemini kabul ederek;

Toplumun tüm üyelerine, haklarını ve sorumluluklarını hatırlatma dileğiyle;

Bir biyoetik sözleşmesi hazırlanmasına dair 1160 (1991) sayılı Tavsiye Kararı dahil, Parlamenterler Meclisi’nin bu alandaki çalışmalarını göz önüne alarak;

Biyoloji ve tıbbın uygulanmasında, insan haysiyeti ve bireyin temel hak ve hürriyetlerinin korunması için gerekli bu tedbirlerin alınması kararına vararak,

Aşağıdaki hususları kabul etmişlerdir:

Bölüm 1 – Genel Hükümler

Madde 1 – Konu ve Amaç

Bu Sözleşmenin tarafları, tüm insanların haysiyetini ve kimliğini koruyacak; biyoloji ve tıbbın uygulanmasında, ayrım yapmadan herkese, bütünlüklerine ve diğer hak ve temel hürriyetlerine saygı gösterilmesini güvence altına alacaklardır.
Tarafların her biri, bu Sözleşme hükümlerinin yürürlüğe konulması için kendi iç hukuklarında gerekli tedbirleri alacaktır.

Madde 2 – İnsanın Üstünlüğü
İnsanın menfaatleri ve refahı, bilim veya toplumun saf menfaatlerinin üstünde tutulacaktır.

Madde 3 - Sağlık Hizmetlerine Erişimde Adalet
Taraflar, sağlık gereksinimleri ve mevcut kaynakları dikkate alarak, kendi yasal yetkileri dahilinde, uygun nitelikteki sağlık hizmetlerinden adil bir şekilde yararlanılmasını sağlayacak uygun tedbirleri alacaklardır.

Madde 4 – Meslekî Standartlar
Araştırma dahil, sağlık alanında her müdahalenin, ilgili meslekî yükümlülükler ve standartlara uygun olarak yapılması gerekir.

Bölüm II – Muvafakat
Madde 5 – Genel Kural
Sağlık alanında herhangi bir müdahale, ilgili kişinin bu müdahaleye özgürce ve bilgilendirilmiş olarak muvafakat vermesinden sonra yapılabilir.
Bu kişiye, müdahalenin amacı ve niteliği ile sonuçları ve tehlikeleri hakkında önceden uygun bilgiler verilmelidir.
İlgili kişi, muvafakatını her zaman, serbestçe geri alabilir.

Madde 6 – Muvafakat Verme Yeteneği Olmayan Kişilerin Korunması
1 Muvafakat verme yeteneğine sahip olmayan bir kimse üzerinde tıbbî müdahale, aşağıdaki 17 ve 20’nci maddelere uygun olarak, sadece onun doğrudan yararı için yapılabilir.
2 Yasal olarak bir müdahaleye muvafakat verme yeteneği bulunmayan bir küçüğe, sadece temsilcisinin veya kanun tarafından belirlenen yetkili makam, kişi veya kurumun izni ile müdahalede bulunulabilir.
Küçüğün fikri, yaşı ve olgunluk derecesiyle orantılı bir şekilde artan belirleyici bir etken olarak dikkate alınmalıdır.
3 Bir yetişkin, yasal olarak akıl hastalığı, bir hastalık veya benzer nedenlerden dolayı müdahaleye muvafakat etme yeteneğine sahip değilse, ancak temsilcisinin veya kanun tarafından belirlenen yetkili makam, kişi veya kurumun izni ile müdahalede bulunulabilir.
İlgili kişi, mümkün olduğu kadar izin verme sürecine katılmalıdır.
4 Madde 5'de belirtilen bilgiler, benzer koşullarda yukarıda 2’nci ve 3’üncü paragraflarda belirtilen temsilci, yetkili makam, kişi veya kuruma da verilmelidir.
5 Yukarıda 2’nci ve 3’üncü paragraflarda belirtilen izin, ilgili kişinin menfaatine daha uygun olacaksa her zaman geri çekilebilir.

Madde 7 – Akıl Hastalığı Olan Kişilerin Korunması
Ciddî nitelikte akıl hastalığı olan bir kişi, -gözetim, denetim ve bir makama başvurma işlemleri dahil kanunda belirtilen koruyucu şartlara bağlı olarak- sadece, böyle bir tedavi yapılmadığı takdirde sağlığına ciddî bir zarar gelmesinin muhtemel olduğu durumlarda, muvafakatı olmaksızın, akıl hastalığının tedavi edilmesini amaçlayan bir müdahaleye tâbi tutulabilir.

Madde 8 – Acil Durum
Acil bir durum nedeniyle uygun muvafakat alınamadığında, ilgili kişinin sağlığı için gerekli olan herhangi bir tıbbî müdahale derhal yapılabilir.

Madde 9 – Önceden Açıklanmış İstek
Müdahale sırasında isteğini açıklayabilecek durumda bulunmayan bir hastanın, tıbbî müdahale ile ilgili olarak önceden açıklamış olduğu istekleri gözönüne alınmalıdır.

Bölüm III – Özel Yaşam ve Bilgi Edinme Hakkı
Madde 10 – Özel Yaşam ve Bilgi Edinme Hakkı
1 Herkes, kendi sağlığı hususundaki bilgilerle ilgili olarak, özel yaşamına saygı gösterilmesi hakkına sahiptir.
2 Herkes, kendi sağlığı hususunda toplanmış her bilgiyi öğrenme hakkına sahiptir. Bununla beraber, bireylerin, bilgilendirilmeme istekleri de gözetilecektir.
3 İstisnaî durumlarda, 2’nci paragrafta belirtilen hakların kullanımına, hastanın yararı için kanunî kısıtlamalar getirilebilir.

Bölüm IV – İnsan Genomu
Madde 11 – Ayrımcılık Yapmama
Bir kimseye, genetik kalıtımından dolayı herhangi bir ayrımcılık uygulanması yasaktır.

Madde 12 – Genetik Tanı Testleri
Genetik hastalıkları teşhise yönelik veya kişinin bir hastalıktan sorumlu bir gen taşıyıp taşımadığını belirlemeye ya da bir hastalığa genetik yatkınlığı veya hassasiyeti olup olmadığını ortaya çıkarmaya yönelik testler, sadece sağlık amaçlarıyla veya sağlık amaçlı bilimsel araştırmalar için ve uygun genetik danışmanlık hizmeti verilmesi şartıyla yapılabilir.

Madde 13 – İnsan Genomuna Müdahale
İnsan genomunu değiştirmeye yönelik bir müdahale, yalnızca koruyucu, teşhis ve tedavi edici gayelerle ve sadece, herhangi bir altsoyun genomunda değişiklik yapılması amacını gütmemesi halinde yapılabilir.

Madde 14 – Cinsiyet Tercihinde Bulunamama
Cinsiyetle ilgili ciddî bir kalıtsal hastalıktan kaçınma hali hariç, doğacak çocuğun cinsiyetini seçmek amacıyla, tıbbî destekli dölleme tekniklerinin kullanımına izin verilmeyecektir.

Bölüm V – Bilimsel Araştırma
Madde 15 – Genel Kural
Biyoloji ve tıp alanında bilimsel araştırma, bu Sözleşme hükümlerine ve insan türünün korunmasını güvence altına alan diğer yasal hükümlere bağlı kalmak şartıyla, serbestçe yapılabilir.

Madde 16 – Üzerinde Araştırma Yapılan Kişilerin Korunması
Bir kimse üzerinde araştırma, ancak aşağıdaki şartların tümünün yerine getirilmesi halinde gerçekleştirilebilir:
i İnsanlar üzerinde yapılacak araştırmalarla karşılaştırılabilir etkinlikte başka bir araştırma seçeneğinin bulunmaması;
ii Şahsın maruz kalabileceği risklerin, araştırmadan beklenen yararla kıyasla orantısız olmaması;
iii Araştırma projesinin, yetkili bir kurum tarafından, araştırma amacının öneminin değerlendirilmesi ve etik bakımdan kabul edilebilirliğinin multidisipliner bir gözden geçirmeye tabi tutulması da dahil olmak üzere, projenin bilimsel değerinin bağımsız bir şekilde incelenmesinden sonra onaylanmış olması;
iv Üzerinde araştırma yapılan kişilerin, korunmaları için kanunda öngörülen hak ve güvenceleri konusunda bilgilendirilmiş olmaları;
v 5’inci maddede belirtilen muvafakatın, açıkca, özel olarak ve belgelendirilerek verilmiş olması. Bu muvafakat her zaman serbestçe geri alınabilir.

Madde 17 – Araştırmaya Muvafakat Verme Yeteneği Olmayan Kişilerin Korunması
1 5’inci maddede şart koşulduğu şekilde muvafakatını açıklama yeteneği bulunmayan bir kimse üzerinde araştırma, ancak aşağıdaki şartların tümünün yerine getirilmesi halinde gerçekleştirilebilir:
i Madde 16 alt paragraf (i)'den (v)'e kadar olan şartların yerine getirilmesi;
ii Araştırma sonuçlarının, ilgilinin sağlığına gerçekten ve doğrudan yarar sağlama beklentisinin bulunması;
iii Muvafakat verme yeteneği bulunan bireyler üzerinde, karşılaştırılabilir etkinliğe sahip bir araştırmanın yapılamaması;
iv Madde 6'da şart koşulan gerekli iznin özel ve yazılı olarak verilmiş bulunması ve
v İlgili kişinin itirazda bulunmaması.
2 İstisnaî olarak ve kanun tarafından öngörülen koruyucu şartlar altında, araştırmanın ilgili kişinin sağlığı üzerinde doğrudan yararlı sonuçlar sağlayacağı beklentisinin bulunmadığı durumlarda, sözkonusu araştırmaya, yukarıda 1’inci paragraf ve alt paragraf (i), (iii), (iv) ve (v)'dekilerin yerine getirilmesi ve aşağıdaki ek şartların da bulunması halinde izin verilebilir:
i Araştırmanın, kişinin durumu, hastalığı ve rahatsızlığı hakkında kaydadeğer bilimsel bilgi sağlayarak, ilgili kişiye veya aynı yaş grubunda olan veya aynı hastalık ya da rahatsızlığa yakalanmış bulunan veya aynı durumda olan diğer kişilere faydalı olacak sonuçlara ulaşılmasına katkı amacını taşıması;
ii Araştırmanın, ilgili kişi için sadece asgarî düzeyde tehlike ve asgarî bir külfet getirmesi.

Madde 18 – Tüpte (in vitro) Embriyo Üzerinde Araştırma
1 Kanunun tüpte embriyo üzerinde araştırmaya izin vermesi halinde, embriyo için yeterli koruma sağlanmalıdır.
2 Araştırma amaçlarıyla insan embriyolarının oluşturulması yasaktır.

Bölüm VI – Nakil Amacıyla Canlı Vericilerden Organ ve Doku Alınması
Madde 19 – Genel Kural
1 Yaşayan bir kimseden nakil amacıyla organ veya doku alınması, sadece alıcının tedaviden istifadesi için ve ölmüş bir kimseden uygun organ veya doku bulunamadığı ve karşılaştırılabilir etkinlikte başka bir tedavi yöntemi seçeneğinin olmadığı durumlarda gerçekleştirilebilir.
2 Madde 5'de şart koşulan gerekli muvafakat, açıkça ve özel olarak, yazılı şekilde veya resmî bir makam önünde verilmiş olmalıdır.
Madde 20 – Organ Alınmasına Muvafakat Verme Yeteneği Olmayan Kişilerin Korunması
1 5’inci Maddeye göre muvafakat verme yeteneği bulunmayan bir kimseden organ veya doku alınamaz.
2 İstisnaî olarak ve kanun tarafından öngörülmüş koruyucu şartlar altında, muvafakat verme yeteneği olmayan bir kimseden rejeneratif dokuların alınmasına aşağıdaki şartların gerçekleşmesi koşuluyla izin verilebilir: (*)
i Muvafakat verme yeteneği bulunan uygun bir vericinin bulunmaması,


ii Alıcı şahsın, vericinin erkek veya kız kardeşi olması;
iii Bağışın, alıcı bakımından hayat kurtarıcı olma beklentisinin bulunması;
iv 6’ncı Maddenin 2’nci ve 3’üncü paragraflarında şart koşulan yetkinin, kanuna uygun olarak ve yetkili kurum tarafından onaylanarak, özel olarak ve yazılı şekilde verilmiş olması;
v Muhtemel vericinin itirazda bulunmaması.

Bölüm VII – İnsan Vücudundan Alınmış Parçalar Üzerinde Tasarruf ve Ticarî Kazanç Yasağı
Madde 21 – Ticari Kazanç Yasağı
İnsan vücudu ve parçaları, bu nitelikleri dolayısıyla, ticarî kazanç sağlanmasına konu olmayacaktır.
Madde 22 – İnsan Vücudundan Alınmış Parçalar Üzerinde Tasarruf
Bir müdahale sırasında insan vücudunun herhangi bir parçası alındığında, bu parça, yalnızca uygun bilgilendirme ve muvafakat alma işlemlerine uyulduğu takdirde, çıkarılma amacından başka bir amaç için saklanabilir ve kullanılabilir.

Bölüm VIII – Sözleşme Hükümlerinin İhlali
Madde 23 – Hakların veya İlkelerin İhlali
Taraflar, bu Sözleşmede belirtilen hakların ve ilkelerin hukuka aykırı şekilde ihlalinin önlenmesi veya durdurulması için en kısa sürede uygun yargı koruması sağlayacaklardır.

Madde 24 – Kabul Edilemez Zararın Tazmini
Bir müdahale sonucunda, kabul edilemez bir zarara uğrayan kişinin, kanunda belirtilen koşullar ve usuller uyarınca, adil bir tazminat isteme hakkı vardır.

Madde 25 – Yaptırımlar
Taraflar, bu Sözleşmede yeralan hükümlerin ihlal edilmesi halinde gerekli yaptırımların uygulanmasını sağlayacaklardır.

Bölüm IX – Bu Sözleşme ve Diğer Yasal Hükümler Arasında İlişki
Madde 26 – Hakların Kullanılmasının Kısıtlanması
1 Bu Sözleşmede yeralan haklar ve koruyucu hükümlerin kullanılmasında, kamu güvenliği, suçun önlenmesi, kamu sağlığının korunması veya başkalarının hak ve hürriyetlerinin korunması için kanunda belirtilen ve demokratik bir toplumda gerekli olanlar dışında kısıtlama konulamaz.
2 Yukarıdaki paragrafta sözü edilen kısıtlamalar, Madde 11, 13, 14, 16, 17, 19, 20 ve 21'e uygulanamaz.

Madde 27 – Daha Kapsamlı Koruma
Bu Sözleşmedeki hükümlerden hiçbiri, tarafların, biyoloji ve tıbbın uygulanmasında bu Sözleşmede şart koşulanlardan daha kapsamlı koruma önlemleri almalarını kısıtlayacak veya engelleyecek şekilde yorumlanmayacaktır.

Bölüm X – Kamuya Açık Tartışma
Madde 28 – Kamuya Açık Tartışma
Bu Sözleşmenin tarafları, biyoloji ve tıp alanındaki gelişmelerin doğurduğu temel sorunların, özellikle ilgili tıbbî, sosyal, ekonomik, ahlakî ve hukukî yansımaların ışığında uygun şekilde kamuya açık tartışmaya konu olmasını ve bunların muhtemel uygulamalarının uygun istişarelere konu olmasını sağlayacaklardır.

Bölüm XI – Sözleşmenin Yorumu ve İzlenmesi
Madde 29 – Sözleşmenin Yorumu
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, bir mahkemede görülmekte olan bir özel davaya doğrudan atıfta bulunmaksızın, işbu Sözleşmenin yorumuna ilişkin hukukî sorunlar hakkında şu durumlarda istişarî nitelikte görüş bildirebilir:
– Diğer taraflara bilgi vermek kaydıyla, taraf devletlerden birinin başvurusu üzerine;
– 32’nci Maddeye göre kurulan ve üyeleri Sözleşme taraflarının temsilcilerinden ibaret olan Komitede, üçte iki oy çoğunluğu ile alınacak karara dayalı talepler üzerine.

Madde 30 – Sözleşmenin Uygulanması Hakkında Rapor
Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’nin talebi halinde, taraflar, Sözleşme hükümlerinden birinin etkin şekilde uygulanmasını sağlamak üzere, kendi iç hukukunda ne tarz bir düzenleme bulunduğu hakkında açıklamada bulunacaktır.

Bölüm XII – Protokoller

Madde 31 – Protokoller
Belirli özel alanlarda, bu Sözleşmede yer alan ilkelerin geliştirilmesi amacıyla, 32’nci Madde uyarınca protokoller akdedilebilir.
Protokoller, Sözleşmeyi imzalayan devletlerin imzasına açılacaktır. Protokoller, onay, kabul veya uygun bulmaya tâbi olacaklardır. İmzacı devlet, önceden veya aynı anda Sözleşmeyi onaylamaksızın, kabul etmeksizin ya da uygun görüş belirtmeden, Protokolleri onaylayamaz, kabul edemez ya da uygunluk veremez.

Bölüm XIII – Sözleşmede Değişiklik Yapılması
Madde 32 – Sözleşmede Değişiklik Yapılması
1 İşbu madde ve 29’uncu Madde ile "Komite"ye verilen görevler, Biyoetik Yönlendirme Komitesi tarafından veya Bakanlar Komitesi tarafından tayin edilecek başka bir komite tarafından yerine getirilecektir.
2 29’uncu Maddenin özel hükümleri saklı kalmak üzere, Avrupa Konseyi'ne üye devletlerden her biri ve bu Sözleşmenin Avrupa Konseyi üyesi olmayan taraflarının her biri, Komite bu Sözleşme tarafından verilen görevleri yerine getirirken, Komite'de temsil edilebilir ve bir oy hakkına sahiptir.
3 33’üncü Maddede atıfta bulunulan veya bu Sözleşmeye taraf olmayıp 34’üncü Madde hükümleri uyarınca Sözleşmeye katılmaya davet olunan bir devlet, Komite'de bir gözlemci ile temsil edilebilecektir. Avrupa Topluluğu, taraf değilse, Komite'de bir gözlemci ile temsil edilebilir.
4 Bilimsel gelişmelerin izlenmesi için, işbu Sözleşme, yürürlüğe girdiği tarihten itibaren beş yılı aşmayacak bir süre içinde ve müteakiben Komite tarafından belirlenecek benzer aralıklarla, Komite tarafından gözden geçirilecektir.
5 Taraflardan biri ile Komite veya Bakanlar Komitesi'nin, bu Sözleşmeye bir değişiklik önerisi getirmesi, herhangi bir Protokol önermesi veya bir Protokole değişiklik önermesi halinde, bu, Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’ne iletilecek ve onun tarafından Avrupa Konseyi’ne üye devletlere, Avrupa Topluluğu’na, imzacı Devletlere, taraflara, 33’üncü Madde hükümleri uyarınca bu Sözleşmeyi imza etmeye davet edilen Devletlere ve 34’üncü Madde hükümleri uyarınca bu Sözleşmeye katılmaya davet olunan Devletlere gönderilecektir.
6 Komite, öneriyi, 5’inci paragraf uyarınca Genel Sekreter tarafından iletildiği tarihten itibaren iki aydan az olmayan bir sürede inceleyecektir. Komite, kullanılan oyların üçte iki çoğunluğuyla kabul edilen metni, onay için Bakanlar Komitesi'ne sunacaktır. Onaydan sonra bu metin, onay, kabul veya uygun bulma için taraflara iletilecektir.
7 Herhangi bir değişiklik, değişikliği kabul eden taraflar bakımından, en az dördü Avrupa Konseyi üyesi olmak üzere beş tarafın değişikliği kabul etmiş olduklarını Genel Sekretere bildirdikleri tarih üzerinden bir aylık sürenin geçmesinden sonra takibeden ayın ilk günü yürürlüğe girecektir.
Sonradan kabul eden taraf bakımından değişiklik, bu tarafın kabul keyfiyetini Genel Sekretere bildirdiği tarih üzerinden bir aylık sürenin geçmesinden sonra takibeden ayın ilk günü yürürlüğe girecektir.

Bölüm XIV – Son Hükümler
Madde 33 – İmza, Onay ve Yürürlüğe Girme
1 Bu Sözleşme, Avrupa Konseyi'ne üye Devletlerin, üye olmayan ancak Sözleşmenin hazırlanmasına katkıda bulunan Devletlerin ve Avrupa Topluluğu'nun imzasına açık olacaktır.
2 Bu Sözleşme, onay, kabul veya uygun bulmaya tâbidir. Onay, kabul veya uygun bulma belgeleri, Avrupa Konseyi Genel Sekreterine iletilecektir.
3 Bu Sözleşme, en az dördü Avrupa Konseyi üyesi olmak üzere beş Devletin, işbu maddenin 2’nci paragrafı hükümleri uyarınca bu Sözleşmeye bağlılıklarını beyan ettikleri tarih üzerinden bir aylık sürenin geçmesinden sonra takibeden ayın ilk günü yürürlüğe girecektir.
4 Sözleşmeye bağlılığını daha sonra açıklayan herhangi bir imzacı Devlet bakımından Sözleşme, bu devletin onay, kabul veya uygun bulma belgesini tevdi tarihi üzerinden üç aylık sürenin geçmesinden sonra takibeden ayın ilk günü yürürlüğe girecektir.

Madde 34 – Üye Olmayan Devletler
1 Bu Sözleşmenin yürürlüğe girmesini takiben, Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi, taraflara danıştıktan sonra, Avrupa Konseyi İçtüzüğü’nün 20’nci Maddesi (d) alt paragrafında belirlenen çoğunlukla ve Bakanlar Komitesi'ne katılmaya yetkili Akit Devlet temsilcilerinin oybirliğiyle, Avrupa Konseyi'ne üye olmayan herhangi bir Devleti bu Sözleşmeye katılmaya davet edebilir.
2 Katılan herhangi bir Devlet bakımından Sözleşme, katılma belgesinin Avrupa Konseyi Genel Sekreterine iletilme tarihi üzerinden üç aylık sürenin geçmesinden sonra takibeden ayın ilk günü yürürlüğe girecektir.

Madde 35 – Özel Bölgeler
1 Herhangi bir imzacı Devlet, Sözleşmeyi imzalama aşamasında veya onay, kabul veya uygun bulma belgelerini tevdi ettiği sırada, bu Sözleşmenin uygulanacağı bölge veya bölgeleri belirleyebilir. Diğer herhangi bir devlet, katılma belgesini tevdi ettiği zaman aynı beyanda bulunabilir.
2 Herhangi bir taraf, daha sonraki bir tarihte, Avrupa Konseyi Genel Sekreterine yönelik bir beyan ile bu Sözleşmenin uygulama alanını, beyanda belirtilen ve uluslararası ilişkilerinden sorumlu olduğu veya adına karar vermeye yetkili olduğu diğer bir bölgeye genişletebilir. Sözleşme, sözkonusu bölge bakımından, sözü geçen beyanın Genel Sekreter tarafından alındığı tarih üzerinden üç aylık sürenin geçmesinden sonra takibeden ayın ilk günü yürürlüğe girecektir.
3 Önceki iki paragrafa göre yapılmış herhangi bir beyan, sözkonusu beyanda belirtilen bölge bakımından, Genel Sekretere yönelik bir bildirimle geri alınabilir. Bu geri alma, sözkonusu bildirimin Genel Sekreter tarafından alındığı tarih üzerinden üç aylık sürenin geçmesinden sonra takibeden ayın ilk günü yürürlüğe girer.

Madde 36 – Çekinceler
1 Herhangi bir Devlet ve Avrupa Topluluğu, bu Sözleşmeyi imza aşamasında veya onay, kabul veya uygun bulma belgesini tevdi ederken, o sırada ülkesinde yürürlükte bulunan herhangi bir kanunun bu Sözleşmenin herhangi bir hükmü ile uyumlu olmaması nedeniyle, herhangi bir hüküm için çekince koyabilir. Bu maddeye dayanılarak genel nitelikteki çekincelere izin verilemez.
2 Bu madde uyarınca konulacak bir çekince, ilgili kanun hakkında kısa bir açıklama içerecektir.
3 Bu Sözleşmenin uygulanma alanını, 35’inci Maddenin 2’nci paragrafında belirtilen beyanda sözü edilen bir bölgeye genişleten herhangi bir taraf, sözkonusu bölge bakımından yukarıdaki paragraflardaki hükümler uyarınca çekince koyabilir.
4 Bu maddede belirtilen biçimde çekince koyan herhangi bir taraf, Avrupa Konseyi Genel Sekreterine beyan ederek çekincesini geri alabilir. Geri alma, beyanın Genel Sekreter tarafından alındığı tarih üzerinden bir aylık sürenin geçmesinden sonra takibeden ayın ilk günü yürürlüğe girer.

Madde 37 – Fesih
1 Taraflardan biri, Avrupa Konseyi Genel Sekreterine bildirimde bulunmak suretiyle, her zaman, bu Sözleşmeden ayrılabilir.
2 Sözkonusu fesih, bu bildirimin Genel Sekreter tarafından alındığı tarih üzerinden üç aylık sürenin geçmesinden sonra takibeden ayın ilk günü yürürlüğe girer.

Madde 38 – Bildirimler
Avrupa Konseyi Genel Sekreteri, Konsey üyesi Devletlere, Avrupa Topluluğu'na, imzacı bir Devlete, taraflardan herhangi birine ve bu Sözleşmeye katılmaya davet edilmiş diğer herhangi bir devlete, şu durumlarda bildirimde bulunacaktır:
a Herhangi bir imza;
b Herhangi bir onay, kabul veya uygun bulma belgesinin tevdii;
c 33’üncü veya 34’üncü Maddeler uyarınca, bu Sözleşmenin yürürlüğe giriş tarihleri;
d 32’nci Madde uyarınca kabul edilmiş herhangi bir değişiklik veya Protokol ve bu değişiklik veya Protokolün yürürlüğe giriş tarihleri;
e 35’inci Madde uyarınca yapılmış herhangi bir beyan;
f 36’ncı Madde hükümleri uyarınca konulmuş herhangi bir çekince ve çekincenin geri alınması;
g Bu Sözleşmeyle ilgili diğer herhangi bir fiil, bildirim veya bilgi iletimi.

Aşağıda imzası bulunanların huzurunda, tam yetkiye sahip imzacılar, bu Sözleşmeyi imzalamışlardır.
Oviedo (Asturias)'da, 4 Nisan 1997 tarihinde, İngilizce ve Fransızca eşdeğer iki asıl metin olarak ve Avrupa Konseyi arşivlerinde saklanacak tek nüsha halinde düzenlenmiştir. Avrupa Konseyi Genel Sekreteri, tasdikli örneklerini, Avrupa Konseyi üyesi devletlere, Avrupa Topluluğu’na, bu Sözleşmenin hazırlanmasına katılmış olan üye olmayan devletlere ve bu Sözleşmeye katılmaya davet edilen devletlere iletecektir.