22 Aralık 2015 Salı (Rebîu’l-Evvel ayının on ikinci gecesi) insanlık tarihinin en önemli olaylarından birisi, Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed’in (sas) dünyaya teşriflerinin yıldönümü.

Merhum Mehmet Akif’in o güzel dizelerinde belirttiği gibi;

Ondört asır evvel, yine böyle bir geceydi,
Kumdan ayın on dördü, bir öksüz çıkıverdi!
Lâkin, o ne husrandı ki; hissetmedi gözler,
Kaç bin senedir, halbuki, bekleşmedelerdi;

İnsanlık, bütün değerlerini yitirdiği, sapkınlıkların, azgınlıkların, küfür ve haksızlıkların kol gezdiği anları yaşamaktaydı. Gücü olanların haklı olduğu, sosyal hayatın bozulduğu, ahlak değerlerinin olmadığı, huzur, can ve mal emniyeti bulunmamaktaydı.

“Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi!” diye tarif edilen böyle zulüm ve cehaletin kol gezdiği bir ortamda, insanlığa bir ümit, bir ışık ve bir yol gösterici, “âlemlere rahmet olarak...” (Enbiyâ,107) Sevgili Peygamberimiz Hz.Muhammed (sas) dünyayı şereflendirdi.

O’nun gelmesiyle; adalet, kardeşlik, huzur, esenlik, doğruluk, güvenilirlik ve cömertlik hatırlandı. Kadınların çocukların varlığı ve önemi ortaya konuldu. Yetimler korundu, güçsüzler rahat etti, kan davalarının yanlış olduğu anlaşıldı. İnsanlık her alanda en güzele ulaşmanın gayreti içerisinde oldu. Temizlik ve sosyal yardımlaşma gibi önemli konular gün yüzüne çıktı. Daha peygamberlik gelmeden bile davranışlarıyla örnek oldu ve “emin kişi” güvenilen kişi ilan edildi.

O Yüce Peygamber (sas), “Allah'ın (cc) haram ve dokunulmaz kıldığı canı, haksız yere öldürmeyeceksiniz, hırsızlık yapmayacaksınız” dedi.

Sevgili Peygamberimiz’in (sas) kutlu doğum yıldönümü vesilesiyle bizler de yeniden doğabilmeliyiz.  O’nun hayatını okumalı, okutmalı, anlamalı ve anlatmalıyız. O’nun gösterdiği güzellikleri yaşayabilmeliyiz.

21. yüzyılda sözde modern çağda, “cahiliyye” diye nitelendirilen o asırlardaki insanlık dışı uygulamaların benzerlerini (maalesef) belki de daha fazlasını yaşamaktayız.

Bugün İslam dünyasında yaşanan (cahiliyye dönemini aratmayan) vahşetin, kan ve gözyaşının, hukuksuzlukların, bölünmüşlük ve parçalanmanın giderilmesi, birliğin, bütünlüğün, kardeşlik ve huzurun da tek çaresi, samimiyetle Sevgili Peygamberimiz Hz.Muhammed’i (sas) anlamak, O’nun gibi düşünebilmek ve yaşayabilmekle mümkün olabilecektir.

“Ben güzel ahlâkı tamamlamak için gönderildim” buyuran Sevgili Peygamberimiz’in (sas) ahlakıyla ahlaklanabilmek ne mutluluktur.
“İman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de gerçek manada iman etmiş olamazsınız.” düsturunu kendimize rehber edinelim ki, huzur ve esenliği yakalamamız mümkün olsun.

Canım kurban olsun Senin yoluna
Adı güzel, kendi güzel Muhammed.