Arap dünyasının ülkelerinin nerdeyse tamamının İslam ülkeleri ile ilişkilerinde mesafeli durdukları bilinmektedir. Kendi aralarında dahi tam olarak anlaşamayan bu ülkeler, fırsatını bulduklarında da birbirlerini yemek için fırsat kollarlar. Hepsi Arap ancak hepsi birbirine yabancıdır. Yabancılıklarını aynı zamanda başkalarına da yansıtmaktadırlar. Diğer Müslüman olan ülkelere karşı davranışları da kendilerine davrandıklarından farklı değildir. Uzun yıllardan beri çok bir değişim göstermeyen bu davranış kalıplarının önümüzdeki dönemde de değişmesinin beklenmediğini belirtmek isteriz.

Arap dünyasının önde gelen ülkelerinden Suudi Arabistan’ın özel bir konumu vardır. Özellikle kutsal mekânların bu ülkede olması oraya özel bir önem katmaktadır. Bu önemini de ülke yöneticileri her zaman için kendi lehlerine kullanmaktan çekinmemişlerdir. Çok nadir olarak hizmet amacını ön planda tutar görünseler de genel olarak kendi kişisel menfaatlerini öne çektiklerini görmekteyiz. Krallıkla yönetilen ülkelerin genel sorunu olan konu bütün Arap ülkelerinde olduğundan sorunun çözümü de maalesef olmamaktadır.

En son olarak İsrail ile savaşmanın caiz olmadığı şeklinde fetva veren Suudi dini heyeti herkesi şaşırtmıştı. Daha sonra ise kâğıt oynama yarışması yapmışlar ve Kabe İmamının başarısı günlerce konuşulmuştu. Kadınlara araba sürme konusunda izin verilmesi de olmak üzere çok sayıda işler yapmaktadırlar. Bunların hepsini de dinde reform ya da ılımlı İslam adına yatıklarını söylemektedirler. Bunların doğruluğunu ya da yanlışlığını sorgulamayacağım. Ancak Suudi Arabistan Veliaht Prensi’nin son yaptığı açıklamaya itirazım var. Prensin söyledikleri özellikle İsrail basınında genişçe yer etmiş.

Suudi Arabistan Veliaht Prensi Selman Amerika Bileşik Devletlerine gittiğinde çok sayıda Yahudi sivil toplum kuruluşu temsilcileri ile bir araya geliyor. Bu kadarında bir sorun yok. Devletlerarasında menfaatler ön planda olacağından devlet yöneticileri ülke menfaati için her ülke ile görüşebilir. Görüşülebilir ancak her şeyin konuşulması gerekmez. Özellikle de gönlünüzden geçenlerin devleti için zarar verecek bir tarafı var ise bunu asla konuşamazsınız. Ancak anladığımız kadarı ile prens hazretleri konuşmuş. Bunun kendi düşüncesi mi yoksa devletin resmi düşüncesi mi bilmiyorum. Ancak tek adam rejimlerinde yöneticinin görüşü maalesef devletin görüşü haline geliyor. Prensin görüşünün devletin görüşü olduğunu düşünebiliriz.

Prens hazretleri İsrail’de yaptığı açıklamalarda “İsrail’in şartlarını kabul ederek müzakere masasına oturmalarını” ya da “çenelerini kapatmaları” gerektiğini söylemiş. Buradan şunu anlayabiliyoruz ki, Suudi yönetimi şu ana kadar İslam dünyasında olan bütün haksızlıklara ve zulümlere sessiz kalmıştır. Sessizliğinin arka planında aslında başka şeylerin olduğunu anlayabiliyoruz. Irak sorununda, Suriye sorununda, Libya’da ve Fas’ta olanlar karşısında susan ancak güçlülerin yanında yer alanları kınama hakkımızın olduğunu düşünüyorum. Arapların neredeyse tamamının Filistinlileri sevmediklerini zaten iyi kötü tahmin edebiliyorduk. Çünkü yıllardan beridir bu halka yardım eden olmamıştır. Gerçi şunu da belirtmek gerekiyor ki, Filistinlilerde çok masum insanlar değil. Yaptıkları çok ciddi Ancak bu şekilde zulme kendi akrabalarının yardımı ile maruz kalmaktadırlar. Filistin’i ancak Filistinliler kurtarabilir. Bunu birileri bu halka anlatmalı. Başka yerlerden birleri gelerek kurtarıcı olmayacağını artık bilmelidirler.

Filistin konusunda ortada bir çözümün çıkmamamsı ve adeta kasıtlı olarak çözümsüzlüğe doru gidişatın oluşturulmasının nedenleri daha iyi anlaşılmaya başlanmıştır. Mekke gibi kutsal bir şehirde bulunan Haremi Şerifin imamına kumar oynatarak başarısını reklam eden bir devletten çok ta bir şey beklememek gerekmektedir.